Людовік II Нямецкі (ням.: Ludwig der Deutsche; 804/805 — 28 жніўня 876, Франкфурт) — кароль Баварыі ў 817—843 гадах, кароль Усходне-Франкскага каралеўства (будучай Германіі) з 843 года, кароль Латарынгіі з 870 года. Трэці сын імператара Людовіка I Набожнага і , родапачынальнік дынастыі нямецкіх Каралінгаў.
Людовік II Нямецкі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ludwig der Deutsche | |||||||
![]() | |||||||
| |||||||
Папярэднік | Лотар I | ||||||
Пераемнік | Карламан | ||||||
| |||||||
Папярэднік | пасада заснавана | ||||||
Пераемнік | Людовік III Малодшы | ||||||
| |||||||
Папярэднік | Лотар II | ||||||
Пераемнік | Карл II Лысы | ||||||
Нараджэнне | каля 806 | ||||||
Смерць | 28 жніўня 876 | ||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Каралінгі | ||||||
Бацька | Людовік I Набожны | ||||||
Маці | Ірменгарда з Хеспенгау[d] | ||||||
Жонка | Эма Баварская[d] | ||||||
Дзеці | Карламан, Ірменгальда[d], Людовік III Малодшы, Карл III Тоўсты, Берта[d], Хільдэгарда, Гізела[d], Verona of Leefdaal[d] і Veronus of Lembeek[d] | ||||||
![]() |
Раздзел спадчыны Людовіка I Набожнага
![image](https://www.wikiquery.be-by.nina.az/image/aHR0cHM6Ly93d3cud2lraXF1ZXJ5LmJlLWJ5Lm5pbmEuYXovaW1hZ2UvYUhSMGNITTZMeTkxY0d4dllXUXVkMmxyYVcxbFpHbGhMbTl5Wnk5M2FXdHBjR1ZrYVdFdlkyOXRiVzl1Y3k5MGFIVnRZaTh5THpJNEwweDFaSGRwWjE5a1pYSmZSR1YxZEhOamFHVXVhbkJuTHpJd01IQjRMVXgxWkhkcFoxOWtaWEpmUkdWMWRITmphR1V1YW5Cbi5qcGc=.jpg)
Людовік, унук Карла Вялікага, быў трэцім сынам імператара Людовіка I Набожнага і .
У 817 годзе імператар падзяліў свае ўладанні паміж трыма сынамі, Лотарам, і Людовікам, прычым Баварыя і прылеглыя да яе зямлі дасталіся Людовіку (празванаму ў сувязі з гэтым Нямецкім).
У 824 годзе, разам з бацькам і братам Піпінам, Людовік Нямецкі ўдзельнічаў у паходзе ў для прыгнечання паўстання, паднятага .
У 826 годзе ён пачаў самастойна кіраваць вылучанымі яму бацькам уладаннямі. Наступныя гады кіравання Людовіка Нямецкага адзначыліся яго ўдзелам у трох старэйшых сыноў Людовіка Набожнага (830—834), якія выступілі супраць спроб імператара забяспечыць за іх кошт правы іх адзінакроўнага брата Карла.
Вердэнскі дагавор
Калі ў 840 годзе Людовік Набожны памёр, Карл II (празваны Лысым) стаў каралём заходніх франкаў і аб’яднаўся з Людовікам Нямецкім супраць Лотара I (Піпін памёр у 838 годзе), якому дасталася паўночная Італія і тытул імператара. Атрымаўшы над Лотарам (каля Асера) у 841 годзе, у 842 годзе Карл Лысы і Людовік пацвердзілі абавязацельствы адзін перад адным і прынеслі знакамітую клятву ў Страсбургу, прычым Людовік прыносіў яе «па-раманску», а Карл — «па-тэўтонску». 11 жніўня 843 года паміж братамі быў складзены Вердэнскі дагавор, у адпаведнасці з якім у каралеўства Людовіка ўвайшлі ўсе землі Карла Вялікага на ўсход ад Рэйна, за выключэннем Фрызіі. Павялічылася і каралеўства Карла (уся заходняя частка сучаснай Францыі і вобласць на поўдзень ад Пірэнеяў). Лотару зноў дасталася паўночная частка Італіі і невыразна вызначаная памежная тэрыторыя паміж заходне-франкскімі землямі Карла і ўсходне-франкскімі землямі Людовіка. Цяпер Людовік валодаў Саксоніяй, Франконіяй, Швабіяй, Баварыяй і залежнымі ад іх абласцямі.
Барацьба за кантроль над абласцямі сярэдняга каралеўства
![image](https://www.wikiquery.be-by.nina.az/image/aHR0cHM6Ly93d3cud2lraXF1ZXJ5LmJlLWJ5Lm5pbmEuYXovaW1hZ2UvYUhSMGNITTZMeTkxY0d4dllXUXVkMmxyYVcxbFpHbGhMbTl5Wnk5M2FXdHBjR1ZrYVdFdlkyOXRiVzl1Y3k5MGFIVnRZaTgzTHpjMEwwTmhjbTlzYVc1bmFXRnVYMFZ0Y0dseVpWOXRZWEJmTVRnNU5TNXFjR2N2TkRBd2NIZ3RRMkZ5YjJ4cGJtZHBZVzVmUlcxd2FYSmxYMjFoY0Y4eE9EazFMbXB3Wnc9PS5qcGc=.jpg)
Пасля таго як у 855 годзе імператар Лотар I памёр, яго землі былі падзелены паміж трыма яго сынамі. Неўзабаве паміж заходнімі і ўсходнімі каралямі пачалася працяглая барацьба за кантроль над абласцямі сярэдняга каралеўства. У 858 годзе Людовік уварваўся ў Францыю, але ў наступным годзе быў вымушаны адступіць, а ў 860 годзе паводле дагавора, заключанага ў Кобленцы, ранейшае становішча рэчаў было адноўлена. У Лотара II, сына Лотара I, не было законных дзяцей, і Карл з Людовікам Нямецкім дамовіліся аб тым, каб Латарынгію, якая дасталася яму, падзяліць паміж сабой пасля яго смерці, аднак, калі ён памёр у 869 годзе, Карл парушыў дамоўленасць і заняў усю яго вобласць. Тады Людовік уварваўся ў Латарынгію, і брату прыйшлося пайсці на саступкі. Паводле Мерсенскага дагавора 870 годзе, Людовік атрымаў Фрызію і значна павялічыў свае тэрыторыі на захад ад Рэйна. Людовік Нямецкі імкнуўся таксама павялічыць свае уладанні на ўсходзе, захопліваючы славянскія землі: у 844 годзе ён напаў на бодрычаў, імкнуўся ўплываць на справы Вялікамараўскай дзяржавы. Акрамя таго, яму ўвесь час вяртацца да вырашэння міжусобнай барацьбы сваіх трох сыноў (Карламана, Людовіка Малодшага і Карла Талстога), паміж якімі Людовік падзяліў свае ўладанні яшчэ ў 865 годзе.
Смерць Людовіка Нямецкага
У 875 годзе, пасля смерці імператара Людовіка II (сына Лотара I), Людовік Нямецкі спрабаваў замацаваць за сваёй лініяй імператарскі тытул і ўладанне Італіяй. Але нягледзячы на тое, што незадоўга да смерці Людовік II выказаўся на карысць Карламана як будучага імператара, Карл Лысы хутка захапіў Італію і каранаваўся як імператар пад імем Карла II, з чым Людовік Нямецкі не пажадаў змірыцца. Падчас падрыхтовак да новага паходу ён і памёр уФранкфурце 28 жніўня 876 года, пасля чаго Карл Лысы паспрабаваў захапіць яго каралеўства, аднак атрымаў адпор ад Людовіка Малодшага.
Шлюб і дзеці
- Жонка: (з 827 года) (каля 808 — 31 студзеня 876), дачка графа Альтдорфа Вельфа I. Дзеці:
- Хільдэгарда (828 — 23 снежня 856) — абатыса манастыра ў з пасля 844—853, абатыса манастыра ў Цюрыху з 21 ліпеня 853 года
- Карламан (каля 830 — 22 сакавіка/22 верасня 880) — кароль Усходне-Франкскага каралеўства ў Баварыі, Паноніі, Карынтыі, Чэхіі і Маравіі з 876 года
- Ірменгарда (паміж 831 і 833 — 16 ліпеня 866) — абатыса ў Бухау і Кімзэе
- Гізела (? — ?)
- Людовік III Малодшы (835 — 20 студзеня/верасень 882) — кароль Усходне-Франкскага каралеўства ў Франконіі, Цюрынгіі, Саксоніі і Фрызіі з 876 года
- Берта (да 839 — 26 сакавіка 877) — абатыса манастыра ў Шварцаху-на-Майне з 853, абатыса манастыра ў Цюрыху з 856 года
- Карл III Тоўсты (839 — 13 студзеня 888) — кароль Усходне-Франкскага каралеўства 876—887 (да 882 года ў Алеманіі і Рэцыі), кароль Заходне-Франкскага каралеўства 884—887, кароль Італіі 879—887, кароль Латарынгіі (Карл II) 882—887, імператар Захаду 881—887
Зноскі
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 285. —
- Hartmann W. Ludwig der Deutsche (1st edition) — 1 — 2002. — S. 61. — 294 с. —
- http://homepages.rpi.edu/~holmes/Hobbies/Genealogy2/ps08/ps08_338.htm
- Goldberg E. J. Struggle for Empire: Kingship and Conflict Under Louis the German, 817-876 — Cornell University Press, 2006. — P. 2. —
- Goldberg E. J. Struggle for Empire: Kingship and Conflict Under Louis the German, 817-876 — Cornell University Press, 2006. — P. 24. —
- Hartmann W. Ludwig der Deutsche (1st edition) — 1 — 2002. — S. 64. — 294 с. —
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 289–290. —
- Карломан // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1895. — Т. XIVа. — С. 517–518.
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 287. —
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 287–288. —
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 297–299. —
- Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 289. —
- http://www.sintveroonmars.be/ Праверана 1 верасня 2022.
Спасылкі
- Boris Bigott. Ludwig der Deutsche und die Reichskirche im Ostfränkischen Reich: (826—876). — Husum, 2002. — . (Rezension(недаступная спасылка)) (ням.)
- Geschichte des Ostfränkischen Reiches. Erster Band. Ludwig der Deutsche bis zum Frieden vom Koblenz 860: Wissenschaftliche Buchgesellschaft. — Darmstadt 1960 (Nachdruck der 2. Auflage von 1887; alte, aber grundlegende Darstellung). (ням.)
- Ernst Dümmler. Geschichte des Ostfränkischen Reiches. Zweiter Band. Ludwig der Deutsche vom Koblenzer Frieden bis zu seinem Tode (860—876): Wissenschaftliche Buchgesellschaft. — Darmstadt, 1960 (Nachdruck der 2. Auflage von 1887; alte, aber grundlegende Darstellung). (ням.)
- Eric J. Goldberg. Struggle for Empire. Kingship and Conflict under Louis the German. 817—876. — Ithaca: Cornell University Press, 2006. — (Rezension) (ням.)
- . Ludwig der Deutsche. — Darmstadt: Primus Verlag, 2002. — (Rezension). (ням.)
- Wilfried Hartmann (Hrsg.). Ludwig der Deutsche und seine Zeit. — Darmstadt, 2004 (Aufsatzsammlung mit 11 Beiträgen renommierter Mediävisten, Ergänzung zur Biographie von Wilfried Hartmann von 2002), (Rezension). (ням.)
Папярэднік Лотар I | кароль Баварыі 817 — 843 | Пераемнік Карламан |
Папярэднік Новая адукацыя | кароль Усходне-Франкскага каралеўства 843 — 876 | Пераемнікі Карламан Людовік III Карл III |
Папярэднік Лотар II | кароль Латарынгіі 870 — 876 | Пераемнік Карл II Лысы |