Абіса́ль, абісальная зона (стар.-грэч.: ἄϐυσσος, ábyssos — бяздонны) — зона ложа акіяна, на глыбіні 3—6 км. Характарызуецца адносна слабой рухомасцю вады, тэмпературай яе, блізкай да 0 °C, і нават ніжэй, спецыфічнасцю жывёльнага свету — жывёлы сляпыя ці з вялікімі вачыма, для многіх з іх характэрна біялюмінесцэнцыя (свячэнне).
Гл. таксама
Літаратура
- Абіса́ль, абісальная зона // Геаграфічныя паняцці і тэрміны: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. М. Курловіч і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — С. 5. — 333 с. — (Энцыкл. б-чка школьніка). — 14 000 экз. — .
- Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. ; Редкол.: , Г. Г. Винберг, и др. — М.: , 1986. — 831 с. — 100 000 экз.
- Геологический словарь: в 2-х томах. / Под редакцией К. Н. Паффенгольца и др. — М.: Недра. 1978. (руск.)
- Абиссаль // (Большая советская энциклопедия) : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)